Την Τρίτη 19 Μαρτίου 2013 η Κυπριακή βουλή παρέδωσε "Μάθημα δημοκρατίας και πατριωτισμού». Άραγε το Μάθημα αυτό πόσοι από το εγχώριο ελλαδικό πολιτικό σύστημα το παρακολουθήσαν; Πόσοι απ’ αυτούς αισθάνθηκαν, έστω για μια στιγμή ένοχοι, για τη συναίνεση τους να ρίξουν τη πατρίδα μας στη δύνη του αδηφάγου χρηματοπιστωτικού αλληλοσπαραγμού; Η απόφαση αυτή, είναι η πρώτη επίσημη απόρριψη δημόσιας πρότασης του euro group, σχετική με την επιβολή οικονομικών μέτρων αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης.
Οι Κύπριοι ΕΛΛΗΝΕΣ, έκαναν το αυτονόητο, αφού αντιλήφθηκαν το προφανές. Διέγνωσαν ότι οι σύμμαχοι μεταλλάχτηκαν σε εκβιαστές, με απώτερο στόχο να τους οδηγήσουν στη καταστροφή και στη συνέχεια να τους λεηλατήσουν. Κατάλαβαν, ότι μέσα από τους μηχανισμούς του χρηματοπιστωτικού συστήματος κάποιοι (Γερμανοί) , συσσώρευαν χρήμα (χαρτιά) χωρίς κανένα πραγματικό αντίκρισμα[1], με απώτερο στόχο στη συνέχεια να εξαγοράσουν μ’ αυτά πραγματικές αξίες (ενέργεια, επιχειρήσεις, ακίνητα κλπ).
Ο ωμός εκβιασμός της Γερμανίας, να δημεύσουν μέρος των τραπεζικών Κυπριακών καταθέσεων, ως αντάλλαγμα ενίσχυσης της ρευστότητας τους, έχει προφανή στόχο. Επιδιώκει να εγκλωβίσει την Κύπρο μέσα σ’ ένα αδιαχείριστο χρέος, ώστε στη συνέχεια να εξαγοράσει τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της, με δικούς της όρους. Γνώριζε πολύ καλά η Γερμανία και οι συνοδοιπόροι της, ότι και μόνο με το άκουσμα της δήμευσης μέρους των τραπεζικών καταθέσεων, θα οδηγούσε το Κυπριακό τραπεζικό σύστημα σε κατάρρευση. Στη συνέχεια, η ανάγκη για συνεχή στήριξη τους («Frankfurter Allgemeine Zeitung»)[2], θα εγκλώβιζε την Κύπρο σε μια μόνιμη επαιτεία, με εκχώρηση εκ μέρους της επώδυνων ανταλλαγμάτων.
Η Κύπρος, που γνώρισε έναν Αττίλα, αυτή που αναδύθηκε και πάλι μέσα από την καταστροφή και τις στάχτες, μπόρεσε να ορθώσει ξανά το ανάστημα της. Να πει ΟΧΙ, στο νέο Χρηματοπιστωτικό Αττίλα των «συμμάχων» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα αντανακλαστικά για επιβίωση, γρήγορα ενεργοποιήθηκαν, αφήνοντας σύξυλους τους ευρωπαίους «συμμάχους». Θεώρησε την ενέργεια του euro group, άκρως εχθρική αφού εξέθετε το τραπεζικό της σύστημα σε μόνιμη κρίση.
Από την άλλη μεριά οι Ευρωπαίοι, με πρωταγωνιστές τους Γερμανούς, εξέλαβαν την Κύπρο ως την ευκαιρία να πετύχουν διπλή νίκη, με μια μόνο κίνηση, στο χρηματοπιστωτικό πόλεμο που διεξάγεται παγκοσμίως. Αρχικά επιδιώκουν να δημιουργήσουν μια μίνι άμεση κρίση στις χρηματοροές της Ρωσίας, αφού οι καταθέσεις σε Κυπριακές τράπεζες δεν είναι ευκαταφρόνητες. Θέλουν δηλαδή να δημιουργήσουν ένα δισαβαντάζ στον ανταγωνιστικό Ρώσικο καπιταλισμό, για να βρεθούν ένα βήμα πιο μπροστά και να αποκτήσουν έτσι συγκριτικό πλεονέκτημα, στους επόμενους ανταγωνισμούς. Στη συνέχεια θέλουν να διασφαλίσουν μέσα από μια μόνιμη τραπεζική κρίση της Κύπρου, ασφαλή πρόσβαση στα ενεργειακά αποθέματα της, θέτοντας κατ’ αυτό τον τρόπο μακροπρόθεσμα, τις ενεργειακές εισροές της από τη Ρωσία σε δεύτερη ζήτηση.
Η απόφαση της Κύπρου, δεν ήταν εύκολη, ούτε και χωρίς πολύ σημαντικές συνέπειες. Μετά από 30 σχεδόν χρόνια καλείται να ξανά αναδυθεί σχεδόν και πάλι εκ του μηδενός. Μόνο που αυτή τη φορά, αλλάζει ριζικά η οπτική που θα προσεγγίζει τις σχέσεις της με τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα δύσκολα είναι μπροστά της. Τα ακατόρθωτα, που θα ακολουθούσαν αν αποδεχόταν τον εκβιασμό της Ε.Ε., έχουν ξεπεραστεί.
Οι τζογαδόροι της Ε.Ε., με τα τεράστια αποθεματικά, απαίτησαν τα ρέστα της Κύπρου. Αυτή αποδέχτηκε την πρόκληση και είπε ναι αποφεύγοντας το «πάσο» που θέλησαν να της επιβάλλουν οι «σύμμαχοι». Απομένει να δούμε τα επόμενα χαρτιά, για το ποιος θα κερδίσει την παρτίδα. Μόνο που αυτή τη φορά τα γεράκια της Ε.Ε. είναι υποχρεωμένα να εμφανίσουν για πρώτη φορά τα χαρτιά τους. Να δει όλος ο κόσμος πόσο ισχυρά είναι τα ατού που ισχυρίζονται ότι έχουν. Όποια και να είναι η κατάληξη αυτής της παρτίδας, οι ιθύνοντες της Ε.Ε. άρχισαν να μετρούν ήδη σημαντικότατες απώλειες. Το Ευρωπαϊκό Τραπεζικό σύστημα, χάνει την αξιοπιστία του. Το ευρώ από πρωταγωνιστικό παγκόσμιο συναλλακτικό μέσο, χάνει την αίγλη του. Ο ιός της αμφισβήτησης του μοντέλου της Ε.Ε. έχει εγκατασταθεί για τα καλά μέσα της. Η εκρίζωση του με τους θεράποντες που διαθέτει σήμερα, μοιάζει να είναι ακατόρθωτη.
Στην Ελλάδα το ντόπιο πολιτικό κατεστημένο, μονίμως αιρούμενο προσπαθεί απεγνωσμένα να κρατηθεί στα κλαδιά των δέντρων της ζούγκλας που μας έχει οδηγήσει. Στην προσπάθεια του να μη πέσει, επιδίδεται σε πολιτικές πιρουέτες, που το γελοιοποιούν ακόμη και στα μάτια των πιο φανατικών εναπομεινάντων οπαδών του. Ήδη άρχισαν να νιώθουν τις συνέπειες από την πτώση τους μέσα στο βάλτο που έχουν οδηγήσει ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Οι αντιφατικά γελοίες «υποστηρίξεις» τους προς την Κυπριακή πλευρά, δεν πείθουν πλέον κανένα. Ο χρόνος γι’ αυτό, άρχισε ήδη να μετράει ανάποδα…
Χρήστος Παπαδόπουλος
[1] http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4473:xrysos-kai-nomismata-&catid=73:dr-apergies&Itemid=280
[2] http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=56540&category_id=541&utm_source=dlvr.it&utm_medium=twitter
Αναρτήθηκε: 1. http://www.eordaia.org/index.php?option=com_content&view=article&id=15052:-19--2013toy-y-y&catid=938:20
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου